Warto wiedzieć, jak prawidłowo wykonać nawierzchnię, aby uniknąć jej późniejszych pęknięć oraz innych niekorzystnych konsekwencji. Bardzo istotnym elementem wykonania profesjonalnej posadzki jest odpowiednio przygotowana dylatacja. Z prezentowanego w tym miejscu artykułu dowiesz się, czym jest to pojęcie, jak element ten wpływa na eksploatację podłogi oraz jakie wyróżniamy jego poszczególne rodzaje.
Czym jest dylatacja?
Termin ten oznacza celowo wykonaną w podłożu szczelinę, która umieszczona jest w nawierzchni specjalnie po to, aby zagwarantować jej prawidłową i bezawaryjną eksploatację. Przerwy w posadzce mają za zadanie zminimalizować odkształcenia powstające wskutek działania naprężeń materiału, np. w razie działania zmiennych temperatur. Warto zadbać o ten element, gdyż jego całkowite pominięcie bądź nieprawidłowe zrealizowanie może doprowadzić do poważnych uszkodzeń, w tym pękania posadzki czy zniszczenia starannie przygotowanych powierzchni wykończeniowych.
Rodzaje dylatacji
Wyróżniamy kilka typów umyślnie wykonanych przerw w nawierzchni:
- technologiczne – w przypadku ich zastosowana możliwe jest pęcznienie i kurczenie materiałów (np. wylewki betonowej) będących pod wpływem czynników zewnętrznych;
- termiczne – wykonywane są po to, aby zapobiec odkształceniom występującym w wyniku działania zmiennych temperatur, dlatego najczęściej stosowane są na balkonach czy tarasach;
- konstrukcyjne – to szczeliny oddzielające części konstrukcyjne budynku. Zabezpieczają one przed konsekwencjami przenoszenia obciążeń na dane elementy obiektu, a także negatywnym wpływem warunków gruntowych czy termicznych;
- przeciwdrganiowe – stosowane są wszędzie tam, gdzie istnieje podwyższone ryzyko trzęsienia ziemi czy w miejscach zagrożonych szkodami górniczymi. Powszechnie wykorzystywane są również w zakładach przemysłowych.
Dylatacja posadzek betonowych
Kolejnym rozróżnieniem, jakie należy wprowadzić, są szczeliny obwodowe oraz powierzchniowe w posadzkach betonowych. Pierwsze pojęcie dotyczy przerw wykonywanych na styku ścian, kolumn czy schodów. Przygotowuje się je przed wykonaniem podłogi, wykorzystując w tym celu np. piankę polipropylenową. Natomiast dylatacja powierzchniowa (pośrednia) realizowana jest na gotowej nawierzchni. Ma ona na celu podzielenie posadzki na mniejsze fragmenty, co osiągane jest poprzez wykonanie nacięć podkładu na 1/3 do 1/2 jego grubości. Stworzenie mniejszych płyt przeciwdziała powstawaniu naprężeń i uszkodzeń powierzchni.
